定义1: 设
f
f
f是
X
X
X上的实函数,若
∀
t
∈
R
\forall t \in \mathbb{R}
∀t∈R,集合
X
(
f
>
t
)
X(f>t)
X(f>t)是
F
\mathcal{F}
F可测集,则称
f
f
f为
X
X
X上的
F
\mathcal{F}
F可测函数,简称可测函数。
定理1: 设
f
f
f是
X
X
X上的实函数,则以下条件等价。 (1)
f
∈
M
f\in \mathcal{M}
f∈M; (2)
∀
t
∈
R
\forall t \in \mathbb{R}
∀t∈R,
X
(
f
≥
t
)
X(f\ge t )
X(f≥t)是可测集; (3)
∀
t
∈
R
\forall t \in \mathbb{R}
∀t∈R,
X
(
f
<
t
)
X(f< t)
X(ffk(x)}; (2)
inf
k
≥
1
{
f
k
(
x
)
}
\inf\limits_{k \ge 1}\{f_k(x)\}
k≥1inf{fk(x)}; (3)
lim
k
→
∞
‾
f
k
(
x
)
\overline{\lim\limits_{k \rightarrow \infty}}f_k(x)
k→∞limfk(x); (4)
lim
k
→
∞
‾
f
k
(
x
)
\underline{\lim\limits_{k \rightarrow \infty}}f_k(x)
k→∞limfk(x);都是
X
X
X上的可测函数,若
lim
k
→
∞
f
k
(
x
)
=
f
(
x
)
\lim\limits_{k \rightarrow\infty} f_k(x)=f(x)
k→∞limfk(x)=f(x)则
f
(
x
)
f(x)
f(x)还是
X
X
X上的可测函数。
|